Z teatru
„Ferdydurke"

Nie ma się co zastanawiać: spektakli nie będzie wiele (bo ustaną wraz z końcem roku akademickiego), biletów — równie mało (bo salka na Warszawskiej mieści ok. 40 osób), a „Ferdydurke" zobaczyć warto, więc należy po prostu szybko ustalić „kiedy?" i — iść!
„Ferdydurke" w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza, a w wykonaniu studentów IV roku PWST jest bardzo śmiesznym kabaretem. Bawią się tu hal wie rechocący widzowie, bawią, się także młodzi aktorzy,
którzy z wyraźną przyjemnością ogrywają poddany przez Gombrowicza temat: Nieprzystawalność „pryszczatych" tęsknot i konfliktów do pozbawionej elastyczności metody tzw. Realizowania Programu Szkolnego. Metody tłumiącej indywidualność i samodzielne myślenie.
Aktorzy — studenci emanują swobodą i żywością, a przy tym grają bardzo starannie. Znać o-panowaną umiejętność wspól-nej gry, prawidłowego reagowania na tekst i działania partnera. Widać dopracowalie detale: każdy z uczniów inaczej... nudzi się na lekcjach,
inaczej boi odpytywania, inaczej angażuje w klasowe konflikty. Dzięki temu tym... pokraczniej (co nie znaczy, że nieskutecznie!) wypadają próby belferskiego tłumaczenia osobowości, uniformizowania, „upu-piania" — jak nazywa rzecz po imieniu sam Gombrowicz.
„Ferdydurke" w reż. W. Śmigasiewicza jest więc kabaretem nie tylko śmiesznym, ale także złośliwie ł nie o głupstwach mówiącym.
Groteskowy powrót Gombrowiczowskiego 30-latka Józia w szkolne mury, stanowiący pozornie transpozycję klasycznego sennego koszmaru jest przede wszystkim przenośnią opisującą (równie jak ów sen klasyczną) tendencję stosunków społecznych, znanych nie tylko z układu belfer — uczeń...
Tan spektakl w wykonaniu aktorów — studentów PWST zdobył Grand Prix tegorocznego międzynarodowego festiwalu szkół aktorskich. Wcale mnie to nie dziwi.
DOROTA KRZYWICKA
Witold Gombrowicz — FERDYDURKE, reżyseria — Waldemar Śmigasiewicz, scenografia — Maciej Preyer, aktorzy: A. Dziur-man, M. Polaskl, M. Sawicki, J. Głogowski, M. Słota, J. Szwec, L. Pniaczek, K. Stawowy, P. Piecha, G. Gzyl, Ł. Rybarski, I. Piekare-wicz, A. Jankowska, B. Krasińska, Z. Leśniak, E. Paszke.
Premiera — Scena Szkolna PWST, ul. Warszawska 5, styczeń 1967.

Echo Krak. 2,06,1987 nr 65